Συνέντευξη στο maxitisartas.gr παραχώρησε ο υποψήφιος δήμαρχος Αρταίων, Στράτος Καλλώνης, επικεφαλής της «Λαϊκής Συσπείρωσης» Άρτας. Ο κ. Καλλώνης στη συνέντευξη επισημαίνει τη θέση μάχης τους απέναντι σε προβλήματα όπως η ανεργία, η αναζήτηση της τύχης των παιδιών στο εξωτερικό, η απαξίωση του ανθρώπου, η ανατροπή των εργασιακών σχέσεων και η πολιτιστική ερήμωση. Δηλώνει ότι η «Λαϊκή Συσπείρωση» στηρίζει το λαϊκό κίνημα και δραστηριοποιείται δίπλα σε διάφορους τομείς, αγωνιζόμενη ενάντια στο αστικό κράτος και υποστηρίζοντας τις λαϊκές ανάγκες. Αναφέρει ότι το ψηφοδέλτιο τους δεν είναι απλά ένα άθροισμα αριθμών, αλλά μια συσπείρωση πρωτοπόρων αγωνιστών του εργατικού και λαϊκού κινήματος, με μακροχρόνιους δεσμούς από προηγούμενους αγώνες. Τονίζει την ανάγκη για μια πολιτική που θα εξυπηρετεί τις λαϊκές ανάγκες, αντί για μια πολιτική που υπηρετεί τα συμφέροντα των κυβερνήσεων του κεφαλαίου. Εν τέλει, καλεί τους πολίτες να ψηφίσουν υπέρ της «Λαϊκής Συσπείρωσης», προκειμένου να δημιουργηθεί μια ευρύτατη λαϊκή συμμαχία που θα ανταποκρίνεται στις ανάγκες των πολιτών. Ολόκληρη η συνέντευξη έχει ως ακολούθως:

Στην Άρτα της ανεργίας, των γονέων που τα παιδιά τους αναζητούν την τύχη τους ανά τον κόσμο, του πατέρα που σε συζήτηση που είχαμε, αισθάνονταν μια ανακούφιση, που τουλάχιστον το ένα παιδί του ήταν μετανάστης εσωτερικός, γιατί το άλλο ήταν στο εξωτερικό, της ανατροπής των εργασιακών σχέσεων, με πρωτοστάτες τους δήμους, τη μετατροπή των χώρων δουλειάς σε γαλέρες, της στέρησης ακόμα και του ηλεκτρικού ρεύματος, της πολιτιστικής ερήμωσης, την απαξίωση του ανθρώπου, … πάει πολύ να «πλακώνουν» παραμονές δημοτικών εκλογών οι «σωτήρες» έτοιμοι όπως πάντα να κάνουν την Άρτα, «όμορφη πόλη».

Με μια ματιά όχι σε πεντάχρονους απολογισμούς βιτρίνας, αλλά στην πεντάχρονη δράση του λαού της Άρτας μέσα από το εργατικό – λαϊκό κίνημα, σε όλους τους τομείς, γίνεται κατανοητό το γιατί η «Λαϊκή Συσπείρωση Άρτας», βλέπει την δράση της άρρηκτα δεμένη με το λαϊκό κίνημα. Γι’ αυτό και δεν ισχυριζόμαστε ότι είμαστε οι «σωτήρες». Σωτήρες θα είναι οι αδύναμοι που παύουν να πιστεύουν στων τυράννων τους τη δύναμη.

Εμείς, η «Λαϊκή Συσπείρωση», παίρνει θέση μάχης δίπλα στο ταξικό εργατικό κίνημα, στο Εργατικό Κέντρο Άρτας, στην νεολαία που αγωνίζεται, στους αγωνιζόμενους αγρότες και επαγγελματίες. Παίρνει θέση διεκδίκησης απέναντι στο αστικό κράτος, και όχι σε επαφή με την κεντρική κυβέρνηση. Παίρνουμε αποφάσεις σύγκρουσης με την τάξη που βγάζει εκατομμύρια, και πληρώνει ίδια δημοτικά τέλη με τον άνεργο. Θέλουν να φτάσουν τον κόσμο στο σημείο να θεωρεί φυσιολογικό, το τυροπιτάδικο δίπλα στην τράπεζα, να πληρώνει ίδια δημοτικά τέλη με την τράπεζα;

Το ψηφοδέλτιο μας, δεν είναι άθροισμα αριθμών και προβλέψεων του νόμου. Είναι συσπείρωση των πρωτοπόρων αγωνιστών και αγωνιστριών του εργατικού και λαϊκού κινήματος. Στις γραμμές μας συμμετέχουν οι τότε μαθητές των μεγάλων μαθητικών κινητοποιήσεων, μέλη διοικήσεων αγροτικών συλλόγων αλλά και της διοίκησης της ομοσπονδίας τους, συνδικαλιστές φοιτητές και κυρίως δεκάδες συνδικαλιστές του Εργατικού Κέντρου Άρτας, από τη διοίκηση του Εργατικού Κέντρου και πληθώρα σωματείων. Οι δεσμοί αυτοί σφυρηλατήθηκαν σε όλους τους αγώνες που προηγήθηκαν, ήταν το φυσικό αποτέλεσμα μιας πορείας σύγκρουσης με την «κεντρική» και την «αποκεντρωμένη» εξουσία. Ενιαία στηρίχθηκαν οι αγώνες των σχολικών καθαριστριών, (που υπάγονται στην «τοπική διοίκηση») αλλά και των καθαριστριών του νοσοκομείου (που υπάγονται στην «κεντρική διοίκηση»). Ενιαία αντιπαλεύτηκαν οι προσπάθειες μοιράσματος της φτώχειας όχι μόνο από το κράτος αλλά και στους δήμους, και στην περιφέρεια.

Για ένα κομμάτι ψωμί, κόβαν τις αίθουσες στις σχολικές καθαρίστριες για να δώσουν και σε άλλες με μηνιάτικο ούτε 100 (εκατό) ευρώ και αυτό το μοίρασμα της φτώχειας, βαφτίζονταν ανάπτυξη και εξάλειψη της ανεργίας. Είναι όλοι αυτοί, που «σκίζουν τα ιμάτια τους» για την ποιότητα ζωής και δεν έβγαλαν «άχνα» για το εργοδοτικό έγκλημα στο «Ήπειρος». Δεν ζήτησαν ποτέ τη δικαίωση του νέου εργάτη και την καταδίκη της εργοδοσίας, την ώρα που η Άρτα συγκλονίζονταν από απανωτές κινητοποιήσεις. Απεναντίας, φιγουράρουν στις συγκεντρώσεις τους με επιχειρηματίες που έχουν εφαρμόσει καθεστώς γαλέρας για τους εργαζόμενους. Τους επισκέπτονται για να εξυμνήσουν την απόλυτη εκμετάλλευση. Και σαν να μην έφταναν αυτά, δουλεύουν τον κόσμο ότι ποιότητα ζωής σημαίνει να φτιάχνεις παγκάκια από ανακυκλώσιμα υλικά.

Εμείς δεν υιοθετούμε την άποψη που λέει ότι ο δήμαρχος είναι ένα πρόσωπο ακηδεμόνευτο, απολιτίκ και αυτοδιοικητικό. Υπάρχει μια κυρίαρχη πολιτική που ασκείται με την ευρεία συμφωνία των υπόλοιπων κομμάτων. Για παράδειγμα, η δημοτική φορολογία, η ανταποδοτική λειτουργία των υπηρεσιών του δήμου, η συνεργασία με εργολάβους, η συρρίκνωση και η αλλοίωση των εργασιακών σχέσεων στους Δήμους. Δεν είναι τυχαίο, ότι το ξήλωμα των εργασιακών σχέσεων ξεκίνησε από τους Δήμους που χρησιμοποιήθηκαν σαν πολιορκητικός κριός στην ισοπέδωση που ακολούθησε. Και, φυσικά, η δήθεν φροντίδα για την στήριξη της πολυδιαφημισμένης ανάπτυξης που εν τέλει είναι ανάπτυξη για τους λίγους.

Το κύριο ζήτημα όμως δεν είναι να αποκτήσει η Άρτα μια «βιτρίνα» αλλά ένα ανθρώπινο περιεχόμενο. Το μόνο σίγουρο που αλλάζει, είναι η ακόμα περισσότερο χειροτέρευση της θέσης των λαϊκών στρωμάτων, η δυστυχία που γίνεται εξόφθαλμη. Αυτό που μπορεί να γίνει είναι από θέσεις αντιπολίτευσης στην κυβέρνηση και την πολιτική της EE να μπεις σφήνα στην προσπάθεια ο δήμος να δουλεύει για το μοντέλο «Άρτα-βιτρίνα», με πολλά πλακάκια έξω και άδειο ψυγείο στο σπίτι.

Σήμερα δεν μπορεί παρά μόνο να έχεις πρώτο μέλημα τις λαϊκές ανάγκες. Την ανάγκη για παράδειγμα να ανοίγεις παιδικούς σταθμούς και όχι να τους κλείνεις, όπως γίνεται και στην Άρτα. Να στηρίζεις τις υπηρεσίες του δήμου απέναντι σε μια πολιτική συρρίκνωσης και ιδιωτικοποίησης. Να μειώνεις δραστικά τη δημοτική φορολογία και φυσικά απαιτώντας από την ντόπια πλουτοκρατία, να πληρώσει αυτά που δεν πληρώνει. Για παράδειγμα στην Πάτρα τα δημοτικά τέλη μέσω της ΔΕΗ, είναι 40% φτηνότερα από την Άρτα, αυξάνοντας τον συντελεστή της μεγάλης επιχειρηματικής δραστηριότητας σε τράπεζες, σε βιομηχανίες, σε αλυσίδες σούπερ-μάρκετ κ.λπ. στα 6€/τ.μ., όπως έκανε ο Πελετίδης. Για να γίνει και στην Άρτα αυτό χρειάζεται μαχητική απάντηση, να κάνει ο λαός της Άρτας την διαφορά ψηφίζοντας τη «Λαϊκή Συσπείρωση». Εκ των πραγμάτων η υπερψήφιση της «Λαϊκής Συσπείρωσης», δημιουργεί μια ευρύτατη λαϊκή συμμαχία μέσα στην κοινωνία, να συμπορευτούν μαζί μας λαϊκές δυνάμεις που γυρίζουν την πλάτη στη μιζέρια. Πάμε κόντρα στην ευρεία σύμπραξη των άλλων και κάνουμε τη διαφορά, την οποία ο δημότης εισπράττει σε όλο το φάσμα της καθημερινότητας.

Το πραγματικό δίλημμα ήταν και είναι: Δήμαρχος-υπηρέτης των κυβερνήσεων του κεφαλαίου ή δήμαρχος που δουλεύει μαζί με τους εργαζομένους, τον λαό της πόλης, από θέσεις διεκδίκησης – αντιπολίτευσης στους ισχυρούς του χρήματος;

Σήμερα και οι προσπάθειες που γίνονται από τους άλλους συνδυασμούς, είναι να σπρώξουν τον κόσμο στη «λογική» των «φυσικών φαινομένων» ή στο «μάτι» κάποιου «κακού» και μας χρειάζεται «ξεμάτιασμα». Άλλοι ζητάνε «τάξη», άλλοι «καλό πολίτη», σπρώχνοντας τον λαό μας στη λογική «να τη βγάλει καθαρή» κάτω από τον οδοστρωτήρα της βαρβαρότητας, να κοιτάζει μόνον τη δουλίτσα του, να ζει τη ζωούλα του.

Η κατάσταση όμως στη Θεσσαλία, απέδειξε ότι η ζωή μας είναι έρμαιο στα ανύπαρκτα αντιπλημμυρικά έργα. Και η Άρτα δεν είναι μακριά από την Θεσσαλία. Δεν είναι λίγες οι φορές που πλημμυρίσαμε. Δεν είναι λίγες οι φορές που μπαίνει επιτακτικά ένα τέτοιο θέμα. Το γεγονός ότι είναι αρμοδιότητα της περιφέρειας, δεν απαλλάσσει καμιά δημοτική αρχή, από το να απαιτήσει τα έργα αυτά, να καταγγείλει την περιφερειακή αρχή που αφήνει την πόλη και τον κάμπο στην «στατιστική», των πιθανοτήτων του πότε θα γίνει.

Μαζί με τις πλημμύρες, τις φωτιές, τις καταστροφές, προστέθηκαν στα «φυσικά φαινόμενα», η ακρίβεια, η φτώχεια και η εξαθλίωση. Προστέθηκε το «φυσιολογικό» να μαθαίνεις, ότι κόπηκε το ρεύμα στο σχολείο και μάλιστα την ώρα του μαθήματος και να μην αντιδράς. Να μαθαίνεις, ότι σε απλήρωτους εργαζόμενους, κόβεται το ρεύμα και μένουν τα παιδιά τους, χωρίς να έχουν ψυγείο στο κατακαλόκαιρο και εσύ να σκέφτεσαι μην ξεφύγεις από τους τρόπους καλής συμπεριφοράς. Να μαθαίνεις ότι μέχρι και η ΔΕΥΑΑ έκοψε νερό σε κόσμο, την ώρα που τα δημοτικά τέλη που παρακρατήθηκαν από τις εταιρείες ενέργειας στην Άρτα, μόνο για το 2021 είχαν φτάσει τα 300.000 ευρώ.

Έτσι δημιουργήθηκαν και στην Άρτα, πολλές ζώνες ανέχειας και φτώχειας. Στις γειτονιές της πόλης δεν ακούς φωνή δεν συναντάς άνθρωπο, στα χωριά του κάμπου στην ουσία δεν υπάρχει ζωή. Κοντολογίς βλέπεις την εικόνα που δείχνει ένα σύστημα στο οποίο, οι πολύ λίγοι ζουν στη χλιδή και στον πλούτο, σκορπάνε σε μια μέρα το ετήσιο εισόδημα μιας οικογένειας, και από την άλλη ο λαός να σπρώχνεται στην ακραία φτώχεια. Ο χειμώνας ξανάρχεται και θα γίνουν πλειοψηφία οι πολυκατοικίες που δεν βάζουν πετρέλαιο και ανακαλύπτουν ότι μπορεί να φανταστείς για να ζεσταθούν, η γυμναστική στα σχολεία θα γίνεται με τα δόντια που θα χτυπάνε από το κρύο γιατί και αυτό θα είναι «φυσικό φαινόμενο».