Αναρτήθηκε στις:15-03-19 12:08

Η σημερινή μετανάστευση συνεπάγεται με κατάλυση των εθνών


Γράφει ο Ηλίας Αθ. Καραθάνος


Μεταφέρουμε από τον ιστότοπο της 10 Δεκεμβρίου 2018 ένα σχετικό κείμενο με το λεγόμενο Παγκόσμιο Σύμφωνο του ΟΗΕ για την Μετανάστευση, για την οποία μας ενημερώνει ότι προωθήθηκε η κατάργηση ισχύος της ιδέας των εθνών στο Μαρακές, πρωτεύουσα του Μαρόκου.

Αυτή είχε συλληφθεί ως ιδέα υπέρ των αδυνάτων λαών και της καταδυναστείας τους, στην Βιέννη το έτος 1815, ως μέτρο κατά της απολυταρχίας του καγκελάριου Βίσμαρκ και της Ιεράς Συμμαχίας, συντρέχοντας έτσι και την ελληνική απελευθέρωση και σύστασης του Νεοελληνικού Κράτους, με την ευόδωση των ενωτικών κηρυγμάτων του Ρήγα Φεραίου, τα οποία απευθυνόταν προς τους Βαλκανικούς λαούς, εναντίον της κραταιάς μπότας των αυταρχικών και βάρβαρων ανατολιτών, Οθωμανών Τούρκων.

Ακριβώς στο ηλεκτρονικό δίκτυο βλέπουμε: «Εγκρίθηκε επισήμως στο Μαρακές του Μαρόκου το Παγκόσμιο Σύμφωνο του ΟΗΕ, για την Ασφαλή, Ομαλή και Ταή και Τακτική (Ανελλιπή) Μετανάστευση», με την υποβάθμιση και τον παροπλισμό των άλλων ζωτικών προβλημάτων της ανθρωπότητας.

Αν και πρόκειται για ένα θέμα, που αφορά άμεσα κι έντονα την Ελλάδα, εντούτοις η ελληνική κυβέρνηση και τα ΜΜΕ τήρησαν σιγή ιχθύος, τουλάχιστον της χώρας μας. Το ελληνικό ενδιαφέρον για τη Μετανάστευση «καίει» ιδιαίτερα και μας απασχολεί πρωτίστως, ως βάση υποδοχής της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Χωρίς να το μάθει κανένας, χωρίς ούτε να διαρρεύσει καθόλου από το πρωθυπουργικό περιβάλλον, «εν κρυπτώ» ο Τσίπρας έφυγε για να υπογράψει το σχετικό διεθνές Σύμφωνο, εκπροσωπώντας την Ελλάδα, ως ισότιμο μέλος του ΟΗΕ.

Αν κι αυτό το κείμενο είναι πολύ σοβαρό, γιατί έχει σχέση με τη σημερινή ζοφερή ελληνική κατάσταση της οικονομικής μας κι αναγγέλλει τη Νέα Εποχή της παγκοσμιοποιημένης κοινωνίας, με την ολοσχερή κατάργηση των εθνικών συνόρων, τα οποία ενέπνεαν άκρατο σεβασμό και την αυτοθυσία των προγόνων μας κατά τους απελευθερωτικούς μας κι απολυτρωτικούς αγώνες.

Για ένα λοιπόν τόσο σπουδαίο ζήτημα που μάλιστα τελούσε από την αιγίδα του κορυφαίου διεθνούς Οργανισμού, χρειαζόταν πιο λεπτός χειρισμός από ελληνικής πλευράς, τουλάχιστον με στοιχειώδη αρμοδίως του περιφρονημένου ελληνικού λαού.

Ασφαλώς το περιεχόμενο αυτού του περίφημου συμφώνου είναι ουσιαστικό, δηλαδή απ’ εδώ και πέρα, η κατάργηση της έννοιας της εισόδου στη χώρα μας «του παρανόμου μετανάστη» σε κάθε αυθαίρετη μεταναστευτική κίνηση, μαζική ή ατομική.

Με την υπογραφή του παρόντος Συμφώνου από τις υπογραφές που δεσμεύουν κάθε χώρα κι η κάθε μια τους αναγνωρίζει το δικαίωμα του καθενός στη μετανάστευση. Έγκριση αυτού του Συμφώνου επιβάλλει στις διάφορες χώρες σεβασμό δικαιωμάτων των μεταναστών και καθιέρωση απαιτήσεών τους στην φροντίδα, στις όποιες κοινωνικές παροχές, στην προστασία και βέβαια στην απόδοση υπηκοότητας ή ιθαγένειας.

Πέραν του ότι ένα τέτοιο Σύμφωνο νομιμοποιεί απόλυτα την προτροπή για μετακίνηση/μετανάστευση, σύμφωνα με το Κοράνι, αποτελώντας εντολή του «Προφήτη» Μωάμεθ κι αφαιρεί από κάποιο ανεξάρτητο και κυρίαρχο κράτος, το δικαίωμα ανάπτυξης μιας ξεχωριστής μεταναστευτικής πολιτικής, παρά τους αντίθετους ισχυρισμούς μιας αμελητέας μειοψηφίας.

Και το χειρότερο! Κάθε επικριτικό σχόλιο για τη μαζική λαθρομετανάστευση γίνεται ποινικό αδίκημα κι όχι κακουργηματική πράξη εσχάτης προδοσίας, όπως μέχρι τώρα. Έτσι, αυτή η τροποποίησα δεν συμβαδίζει σε ένα καθεστώς αλλαγής θεσμικών πλαισίων. Έφτασε ο καθένας να έχει δικαίωμα μετανάστευσης σε όποιο τόπο επιθυμεί, de facto, χωρίς διαδικασίες καθυστέρησης, χωρίς τη μεσολάβηση της έννοιας του οργανωμένου κράτους, με σύνορα, διαφορετικές ρυθμίσεις κι ιδιαιτερότητες.

Ο οδοστρωτήρας σε όλους τους τομείς επίδοσης ενός κράτους, που προβλέπει το εν λόγω Σύμφωνο δεν επιτρέπει την εύλογη ανάδυση κρατικών συνόρων και εθνικών ζητημάτων, αν και αυτό δεν βαίνει σε κακό, γιατί εξαρτάται από τον τρόπο επίλυσης, ο οποίος απαιτείται εκατέρωθεν να είναι συνεπής.

Ούτε λίγο, ούτε πολύ, πρόκειται για μια διεθνή συμφωνία (υποτίθεται μη δεσμευτική), όπου οι ευρωπαϊκές χώρες θ' ανοίξουν τα σύνορά τους, για να καλοδεχτούν και να τους καλωσορίσουν κι ακόμη να τους φιλοξενήσουν, δισεκατομμύρια εποίκους, από Αφρική κι Ασία!

Ίσως αυτά που αναφέρονται στο παρόν πόνημα φαίνονται απίστευτα, απίθανα κι αυτοκαταστροφικά για τον πολιτισμό, καθώς δυστυχώς, αυτός υποβαθμίζεται κι αλλοιώνεται με την πρόσμειξη σε άνισες κι ανισόρροπες ποσότητες κατώτερος-ανώτερου.

Πραγματικά αυτό είναι πρωτοφανές στην ιστορία της ανθρωπότητας. Γι’ αυτό ετοιμάζονται να το εκμεταλλευτούν οι υποψήφιες χώρες για μετανάστευση κι από την άλλη, όσοι Ευρωπαίοι ενεργούν σαν τον Τσίπρα κι ας πρόκειται για μια ασήμαντη μειοψηφία ομοφρονούντων.

Έτσι παίρνουμε μια «πρέφα», σχετικά με το Σύμφωνο και τους ομοϊδεάτες του. Προβλέπεται εφαρμογή ή ακόμη κι επιβολή της νομοθεσίας που ποινικοποιεί το έγκλημα μίσους, αλλά και το πιο σοβαρό κατά των μεταναστών ή χωρών αποδοχής, γιατί γεννιέται ενάντια ψυχολογία, παρά την προσδοκία.

Περαιτέρω προβλέπεται διακοπή της χρηματοδότησης ή άλλης υλικής υποστήριξης στους ίδιους ή στα μέσα ενημέρωσης που προωθούν, συστηματικά τη μισαλλοδοξία, την ξενοφοβία, την ξενοφοβία, τον ρατσισμό και άλλες τέτοιες μορφές διακρίσεων κατά των μεταναστών. Πιστεύονταν ότι διά του προκειμένου, θ' αποφεύγονταν αυτές οι μειονεξίες, όμως αυτό δεν εκδιώκεται εντελώς, όταν ληφθεί υπόψη, ο αστάθμητος παράγοντας της ψυχής.

Κατά το Σύμφωνο, συνιστώνται εκπαιδευτικές εκστρατείες που στοχεύουν στην διαμόρφωση της δημόσιας αντίληψης για τη θετική συμβολή της ασφαλούς τακτικής και ομαλής μετανάστευσης… Αναφέρεται στο Σύμφωνο ότι θα αναπτύξουμε διαδικασίες, που θα διευκολύνουν τη μετάβαση από τη μια κατάσταση στην άλλη, ώστε να αποφευχθεί αυτή η κατάσταση του παράνομου μετανάστη στη χώρα προορισμού, καθώς και επιμέρους ελέγχους κατάστασης των μεταναστών, που έχουν χάσει τη νόμιμη κατάσταση να παραμένουν χωρίς να χρειάζεται να ανησυχούν για ακούσια απέλαση…

Το καταστροφικό Συμβούλιο δεν υπογράφουν: Η.Π.Α., Αυστραλία, Ισραήλ, Αυστρία, Πολωνία, Βουλγαρία κ.α. Δεν έχουμε να κάνουμε, όπως βλέπουμε, με λιγότερο προοδευμένους λαούς από εμάς. Και βεβαίως δεν πρόκειται να εισχωρήσουν οι Γάλλοι ή οι Γερμανοί, για παράδειγμα, στη Σαουδική Αραβία ή το Μπαγκλαντές, αλλά αντιστρόφως, γι’ αυτό υπέγραψαν σωρηδόν τριτοκοσμικές χώρες ή μερικές άλλες που αντλούν κάποια συμφέροντα. Εμείς, άραγε, τι συμφέρον έλκουμε;

Και μια σχετική με το προηγούμενο θέμα, προώθηση της μετανάστευσης εις βάρος του δημογραφικού προβλήματος που ενδημεί κυρίως στην Ευρώπη, ανάσυρση από το διαδίκτυο, μπλόγκ «Κόκκινος Ουρανός» της 10ης Δεκεμβρίου 2018.

Ένα σλόγκαν, που βρίσκουμε σ’ αυτήν την ηλεκτρονική τοποθεσία. Πριν το προκείμενο «Σύμφωνο», ήταν αυτό που λέει: «Προτιμώ να καλωσορίζω μετανάστες, παρά να αποκτήσω παιδιά». Πρόκειται για μια πολύ πρόχειρη απάντηση ενός διαπλεκόμενου στην υπόθεση. Δεν υπολογίζει το κληρονομικό δικαίωμα, που έλκει το παιδί εκ της καταβολής των προγόνων στο πολιτιστικό επίπεδο συμπεριφοράς. Αυτό το σλόγκαν, με απλά λόγια, εξηγεί ότι οι Ευρωπαίοι πρέπει να κάνουν λιγότερα παιδιά, προκειμένου να προσφέρουν «λύση» στο περιβαλλοντικό πρόβλημα, ή διαφορετικά «βλάπτει» ο αμιγής χαρακτήρας, του Ευρωπαϊκού πολιτισμού κι αρκεί ο εμβολιασμός με υπανάπτυκτους.

Αλλά φαίνεται ότι στους ιθύνοντες δεν τους έφτανε «η επιτυχία του Συμφώνου» και αποφάσισαν να «πέσουν τελείως στα πατώματα». Αυτό το σχήμα λόγου, που δημιούργησαν ήταν οξύμωρο, καθώς εκεί η στενότητα του δημογραφικού προβλήματος είναι ήδη οξυμμένη.




img

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ







img