Δύο διαφορετικά ύφη, δύο αντίθετες προσεγγίσεις

Η αποφασιστικότητα του απεργού πείνας Πάνου Ρούτσι λειτούργησε σαν καθρέφτης, όχι μόνο για τη Δικαιοσύνη, αλλά και για το κυβερνών κόμμα. Έφερε στο φως αμηχανία, αντιφατικά μηνύματα και εμφανή εσωτερική ασυνεννοησία. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, δύο πρόσωπα ξεχώρισαν για τον τρόπο που αντέδρασαν. O Νίκος Δένδιας και ο Άδωνις Γεωργιάδης.
Ο πρώτος, κράτησε χαμηλούς τόνους. Με λόγο μετρημένο και ψύχραιμο, μίλησε για την ανάγκη ανθρωπιστικής αντιμετώπισης του απεργού πείνας, στηρίζοντας ουσιαστικά το δικαίωμα του Πάνου Ρούτσι να ακουστεί. Δεν υιοθέτησε φωνασκίες ούτε προσπάθησε να κεφαλαιοποιήσει πολιτικά το ζήτημα. Αντιθέτως, κινήθηκε θεσμικά, με διάθεση να εκτονωθεί η ένταση και να βρεθεί λύση μέσα από το πλαίσιο του νόμου.
Ο δεύτερος, από την άλλη, επέλεξε πιο επιθετική στάση. Με σειρά δημόσιων δηλώσεων, στάθηκε επικριτικός απέναντι στον απεργό πείνας, στους γιατρούς που τον παρακολουθούσαν και στη νομική του υπεράσπιση. Ο λόγος του υπήρξε αιχμηρός, με επίκληση στην τήρηση της τάξης και στην ανάγκη να μην ασκούνται πιέσεις στη Δικαιοσύνη. Παρά τη σκληρότητα των τοποθετήσεών του, υπήρξε σαφής στο ότι η Πολιτεία δεν μπορεί να κυβερνάται υπό απειλή.
Δύο διαφορετικά ύφη, δύο αντίθετες προσεγγίσεις. Ο ένας επιλέγει τη θεσμική νηφαλιότητα, ο άλλος δίνει έμφαση στην επιβολή της δημόσιας τάξης. Χωρίς να το επιδιώκουν, οι δύο υπουργοί βρέθηκαν στο επίκεντρο μιας συζήτησης που άνοιξε με αφορμή την υπόθεση Ρούτσι, φωτίζοντας ποιοι τρόποι δράσης και ποιες στάσεις ενδέχεται να επηρεάσουν τη συζήτηση γύρω από το μέλλον της ηγεσίας της Νέας Δημοκρατίας.
Φως φανάρι, λοιπόν. Από τις κινήσεις τους ξεχωρίζουν δύο ονόματα με διαφορετικές αντιλήψεις και στυλ, χωρίς να υπονοείται ότι διεκδικούν άμεσα τη διαδοχή. Ο Νίκος Δένδιας κινείται μεθοδικά, ο Άδωνις Γεωργιάδης με δυναμική και συγκρουσιακή παρουσία.
Ποιος θα παίξει ρόλο στη συνέχεια; Ο χρόνος και οι επόμενες κινήσεις θα δώσουν την απάντηση.
Και η σκακιέρα μόλις άνοιξε.
Λ.(fk)Σ.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ