«Απαγόρευση» και στους εργαζόμενους στο ΨΝΑ Δαφνί, που διεκδικούν με απεργία να μην μπει λουκέτο στο νοσοκομείο και συνολικά στις δημόσιες μονάδες Ψυχικής Υγείας, να ενισχυθούν με μόνιμο προσωπικό, «Απαγορεύεται» και στους νέους στρατευμένους να εκφράζουν την αντίθεσή τους στην πολεμική εμπλοκή, να αντιδρούν στη γενοκτονία του Παλαιστινιακού λαού και να υπερασπιστούν την ίδια την αποστολή τους, κόντρα στην πολεμική εμπλοκή χιλιάδες μίλια μακριά από τα σύνορα.
Ένα αυταρχικό - κατασταλτικό παραλήρημα του κράτους και της κυβέρνησης μέσα σε μια βδομάδα, με το οποίο νομίζει ότι θα κάμψει τις δίκαιες αντιδράσεις του λαού και της νεολαίας που στρέφονται ενάντια σε στρατηγικές επιλογές του κεφαλαίου, τις οποίες εκφράζει η βάρβαρη πολιτική της.
Τα παραπάνω μάλιστα γαρνίρονται από τα κυβερνητικά παπαγαλάκια με μπόλικο αντικομμουνισμό, οπότε το ερώτημα προκύπτει αβίαστα: Αν όντως η κυβέρνηση νιώθει τέτοια «υπεροχή» για το «έργο» της, αν πράγματι ψάχνει να βρει ...αντιπολίτευση σε ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ, και αν - όπως λένε οι ίδιοι - οι λαϊκοί αγώνες «δεν βγάζουν πουθενά», τότε προς τι οι «υπερωρίες» στην ποινικοποίηση και την καταστολή;
Για μια ακόμα φορά φανερώνεται ο πραγματικός αντίπαλος της κυβέρνησης και της πολιτικής της: Οι εργαζόμενοι που την αντιπαλεύουν, τα παιδιά τους που την αμφισβητούν, η οργανωμένη πάλη του λαού.
Οι εργαζόμενοι όμως καταλαβαίνουν πλέον ότι ο μόνος δρόμος για να βελτιώσουν τις συνθήκες διαβίωσης, ότι πρέπει να σταματήσει η αφαίμαξή τους που γεμίζει τα σεντούκια της πλουτοκρατίας είναι ο αγώνας!
Αυτό είναι αποφασισμένοι να κάνουν.