Νερό: Κοινωνικό αγαθό ή εμπόρευμα;
Μετά το καλοκαίρι, που η λειψυδρία βρισκόταν καθημερινά στην επικαιρότητα, ήρθε ο Σεπτέμβρης για να αποκαλυφθεί πού αποσκοπούσε όλος αυτός ο προπαγανδιστικός ορυμαγδός από την πλευρά της κυβέρνησης.
Το σχέδιο για τον «εξορθολογισμό» στην κατανάλωση και στη διαχείριση του νερού περιλαμβάνει ένα ξεχωριστό κεφάλαιο που λέγεται «αυξήσεις», με την κυβέρνηση να προεξοφλεί ότι αυτές θα είναι «στο ύψος του πληθωρισμού».
Επιβεβαιώνεται δηλαδή ότι στο εξής, μαζί με όλα τα άλλα πανάκριβα αγαθά, ο λαός θα πει και το νερό νεράκι!
Χτες, κάτω από τη γενικευμένη κατακραυγή που προκάλεσαν οι εξαγγελίες της κυβέρνησης, τα παπαγαλάκια της προσπάθησαν να το «μαζέψουν», γράφοντας ότι οι αυξήσεις αφορούν τις μεγάλες μόνο καταναλώσεις και όχι τη λαϊκή κατανάλωση.
Παλιά τους τέχνη κόσκινο να προσπαθούν να χρυσώσουν το χάπι στον λαό, καλλιεργώντας εφησυχασμό και αναμονή! Όμως, ο κόπος τους πάει τζάμπα...
Γιατί δεν είναι η πρώτη φορά τα τελευταία χρόνια που προσπαθούν να αυξήσουν την τιμή του νερού, το οποίο όλες οι κυβερνήσεις αντιμετωπίζουν ως εμπόρευμα.
Τα κέρδη των εταιρειών ύδρευσης, είναι το «άλογο» που σέρνει το «κάρο» των αυξήσεων, και όχι η λειψυδρία, την οποία επικαλούνται ως άλλοθι, όπως και την «κλιματική αλλαγή».
Απόδειξη γι' αυτό είναι ότι όλες διαχρονικά οι κυβερνήσεις μεθοδεύουν την αύξηση της τιμής του νερού, παράλληλα με την πιο βαθιά εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίησή του.
Θα τους επιτρέψουμε να συνεχίσουν να αντιμετωπίζουν το νερό, ένα από τα πιο βασικά κοινωνικά αγαθά, ως εμπόρευμα;
Βασίλης Ζιώβας
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ