Η Αγωνιστική Συσπείρωση Υγειονομικών Νοσοκομείου και ΚΥ Άρτας, σε ανακοίνωσή της, αναφέρει ότι ασθενείς της Ψυχιατρικής Κλινικής του ΓΝ Άρτας, χωρίς οικονομική δυνατότητα μετακίνησης, επιστρέφουν στα σπίτια τους με έξοδα των εργαζομένων της κοινωνικής υπηρεσίας. Τονίζει ότι η έλλειψη σχετικής πρόβλεψης επιβαρύνει το νοσοκομείο και το προσωπικό του, ενώ επισημαίνει ότι η κατάσταση αναμένεται να επιδεινωθεί με τη μεταφορά των δομών ψυχικής υγείας στο Ε.Δ.Υ.Ψ.Υ. Αναλυτικά, η ανακοίνωση της ΑΣΥ:
«Ακόμη και με έξοδα των ίδιων των υπαλλήλων της κοινωνικής υπηρεσίας επιστρέφουν στο σπίτι τους οι ασθενείς που νοσηλεύονται στην ψυχιατρική κλινική του Γενικού Νοσοκομείου Άρτας και δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να πάρουν ένα ΤΑΞΙ ή ακόμη και λεωφορείο για να επιστρέψουν στον τόπο της κατοικίας τους.
Οι άνθρωποι αυτοί προσέρχονται υποχρεωτικά σε όποιο νοσοκομείο που θα βρεθεί κλίνη και όχι της επιλογής τους, με εισαγγελική παραγγελία και τη συνοδεία της αστυνομίας, από όλη τη Δυτική Ελλάδα, την Πελοπόννησο και τα νησιά του Αιγαίου, αλλά χωρίς καμία πρόβλεψη για το πώς θα γυρίσουν πίσω όταν τους δοθεί εξιτήριο. Είναι στην πλειοψηφία τους άνθρωποι που ζουν με επιδόματα, χωρίς υποστηρικτικό περιβάλλον και χωρίς εισόδημα.
Ο προϋπολογισμός του νοσοκομείου δεν προβλέπει κάλυψη εξόδων μετακίνησης ακόμη και για ειδικές περιπτώσεις με αποτέλεσμα να παραμένουν ασθενείς στο ΓΝ Άρτας για ημέρες, ακόμη και εβδομάδες – καταλαμβάνοντας κλίνη που θα μπορούσε να χρησιμεύσει σε άλλον ασθενή.
Πέρα από την ανθρωπιστική διάσταση του ζητήματος, με τα λιμνάζοντα περιστατικά το νοσοκομείο επιβαρύνεται και σε επίπεδο απασχόλησης προσωπικού, χρήσης υποδομών οι οποίες ακόμη και στη λογική του Υπουργείου “Εμπορίας της Υγείας” είναι πιο κοστοβόρες από ένα εισιτήριο για να γυρίσει ένας ασθενής στο σπίτι του. Η κατάσταση αυτή μάλιστα αναμένεται να ενταθεί με την ανάληψη των δομών ψυχικής Υγείας από το Ε.Δ.Υ.Ψ.Υ. (Εθνικό Δίκτυο Υπηρεσιών Ψυχικής Υγείας) που δε διαθέτει προϋπολογισμό.
Η απανθρωπιά του συστήματος τους αναδεικνύεται ξεκάθαρα και με κάθε τρόπο, αφού η θεραπεία του ανθρώπινου πόνου και η βελτίωση της ανθρώπινης ζωής μπαίνει σε δεύτερη μοίρα μπροστά στα οικονομικά τους μοντέλα και τους ισολογισμούς που έχουν φέρει τα ματωμένα εξιτήρια των DRG, τα απογευματινά χειρουργεία που βάζουν όλο και πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη του λαού, τις κατακερματισμένες υπηρεσίες υγείας που εγκαταλείπουν τους ασθενείς χωρίς καμιά μέριμνα, αφήνοντάς τους να βγάλουν μόνοι τους άκρη.
Διεκδικούμε ένα Σύστημα Υγείας με γνώμονα τον άνθρωπο, που ο ασθενής από το σπίτι, με την αρωγή του ΕΚΑΒ, του Κέντρου Υγείας, του Νοσοκομείου, θα επιστρέφει στο σπίτι του υγιής!».