Το κάψιμο του Ιούδα να καταργηθεί τώρα!
Τρεις μέρες συνεχόμενες, την Μεγάλη Εβδομάδα, συγκεκριμένα Μεγάλη Τετάρτη, Μεγάλη Πέμπτη και Μεγάλη Παρασκευή το σούρουπο, ο Γιαννάκης περνούσε μπροστά από την εκκλησία της Παναγιάς Παρηγορήτισσας και σταματούσε.
Τα πόδια του άρχιζαν να τρέμουν το μυαλό του να γεμίζει... φόβο και η καρδιά του να χτυπάει σαν παιδικό ταμπούρλο, στο αντίκρισμα ενός ανθρώπινου ομοιώματος να κρέμεται σε μια κρεμάλα!
Εκείνο που του τάραζε την καρδούλα περισσότερο, ήταν ότι ολόκληρο το «σώμα» ήταν τυλιγμένο με διάφανο πλαστικό και μόνο τα πέλματα με τα μαύρα παπούτσια κουνιόταν δεξιά - αριστερά, στο φύσημα του αέρα!
Τρεις μέρες και τρεις νύχτες ο Γιαννάκης ταραγμένος, σκέφτονταν πολλά ΓΙΑΤΙ;
Δεν μπορούσε με τίποτα να καταλάβει την λογική των μεγάλων!
Δεν μπορούσε να εξηγήσει τι ήταν αυτό που προκαλούσε τόση χαρά σε εκατοντάδες... πιστούς βλέποντας να καίγεται ένα ομοίωμα ανθρώπου!
Δεν μπορούσε ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ να καταλάβει γιατί οι μεγάλοι να καίνε έναν Ιούδα επειδή, όπως έλεγαν πρόδωσε, και να μην βάζουν φωτιά σε πολλούς σύγχρονους προδότες, όπως για παράδειγμα αυτοί που πρόδωσαν τον ΟΤΖΑΛΑΝ!
Μήπως ήρθε η ώρα να πάρει τέλος αυτό το...«έθιμο»;
Βασίλης Ζιώβας