Αναρτήθηκε στις:03-10-25 18:20

Ο ΣΥΡΙΖΑ, η τέταρτη φρεγάτα και η κακή Πολεμική Οικονομία!


Τα «μαχαίρια» ακούγεται πως βγήκαν εκεί στον ΣΥΡΙΖΑ για την τέταρτη φρεγάτα που παρήγγειλε η κυβέρνηση και τη στάση τους στη συζήτηση που έγινε χτες στη Βουλή. Έχοντας ψηφίσει τους πολεμικούς προϋπολογισμούς, ο ΣΥΡΙΖΑ δυσκολεύεται να αντιπολιτευθεί τη στροφή στην πολεμική οικονομία, που και ο ίδιος στηρίζει, ενώ η «κριτική» του στο πρόγραμμα «RearmEU» της ΕΕ αφορά στα επιμέρους και όχι βέβαια στην καταιγιστική πολεμική προετοιμασία που αυτό σηματοδοτεί.

Ορισμένοι βουλευτές του, όπως ο Καραμέρος, βγήκαν ανοιχτά να υπερασπιστούν την αγορά της τέταρτης φρεγάτας από τους Γάλλους, θυμίζοντας μάλιστα ότι η αρχή της διαπραγμάτευσης είχε γίνει επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Καταλήγοντας σε σοφιστείες που υποτιμούν τη νοημοσύνη του λαού, φτάνουν στο σημείο να ισχυρίζονται ότι άλλο τα εξοπλιστικά προγράμματα της ΕΕ και άλλο οι αγορές πολεμικού υλικού που προορίζονται «για την άμυνα της χώρας»!

Τέτοιοι διαχωρισμοί είναι τουλάχιστον αστείοι, σήμερα που οι ανταγωνισμοί οξύνονται κατακόρυφα και οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις είναι οργανικά και επιχειρησιακά ενταγμένες στον ευρωατλαντικό σχεδιασμό απέναντι στα άλλα ιμπεριαλιστικά στρατόπεδα. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι το πρώτο «εκπαιδευτικό» ταξίδι της μιας από τις φρεγάτες που παραλαμβάνει η κυβέρνηση από τη Γαλλία, θα είναι στον ...Ινδικό Ωκεανό, για συνεκπαίδευση με το Πολεμικό Ναυτικό της Ινδίας. Ποια «άμυνα» και ποια κυριαρχικά δικαιώματα υπερασπίζονται χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από την Ελλάδα οι φρεγάτες που πλήρωσε πανάκριβα από την τσέπη του ο λαός; Για τα συμφέροντα της αστικής τάξης και των συμμαχιών της εξοπλίζονται σαν αστακοί τα κράτη - μέλη της ΕΕ, με τη σοσιαλδημοκρατία να επιβεβαιώνει και εδώ τον βρώμικο ρόλο της απέναντι στον λαό, εκεί που είναι κυβέρνηση, αλλά κι εκεί που είναι «αντιπολίτευση».

Πρέπει να γνωρίζουν όλοι ότι η Ευρώπη επενδύει όλο και περισσότερα χρήματα στην άμυνα και τους στρατιωτικούς εξοπλισμούς.

Τι σημαίνει όμως η μετάβαση σε μία «πολεμική οικονομία»;

Αν και δεν υπάρχει επίσημος ορισμός για την «πολεμική οικονομία», θα μπορούσε να ειπωθεί πως χαρακτηριστικό γνώρισμά της αποτελεί η αξιοποίηση πόρων, κατασκευαστικών δυνατοτήτων και εργατικού δυναμικού για την υποστήριξη της στρατιωτικής προετοιμασίας και παραγωγής για την περίπτωση –ή κατά τη διάρκεια– ενός πολέμου.

Η πλέον προφανής οικονομική αλλαγή είναι η μετατόπιση που παρατηρείται στη βιομηχανική παραγωγή, η οποία στρέφεται από τα καταναλωτικά αγαθά στα όπλα, τα πυρομαχικά ή άλλου είδους στρατιωτικούς εξοπλισμούς.

Δεδομένων αυτών, αλλά και του γεγονότος ότι η ανάπτυξη σύγχρονων στρατιωτικών τεχνολογιών, εξοπλισμών και όπλων απαιτεί μεγάλες επενδύσεις, παρατηρείται ως αποτέλεσμα μία πιο συγκεντρωτική κυβερνητική διαχείριση και έλεγχος των εμπλεκόμενων βιομηχανιών και της κατανομής των διαθέσιμων πόρων. Έτσι, οι κυβερνήσεις μπορούν να θέσουν τις δικές τους προτεραιότητες και να κατευθύνουν τις πρώτες ύλες στην παραγωγή πολεμικών προϊόντων.

Βασίλης Ζιώβας



img

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ