ΔΕΗ Fiber: 1 Gbps με €11,56 το μήνα με Gigabit Voucher
Ο φόρος ακίνητης περιουσίας φόβος και τρόμος για κάθε γενιά – Δυσαρέσκεια και μειωμένη απόκτηση κατοικιών
Ημερίδα της Ομοσπονδίας Ραδοβιζινών Άρτας στην Αθήνα κατά του υδροηλεκτρικού έργου στο Αυλάκι
Ελληνικό πεζοδρόμιο: Οδηγός επιβίωσης
Πρόσληψη τεσσάρων ατόμων μέσω ΑΣΕΠ για 8μηνη σύμβαση στον Δήμο Γ. Καραϊσκάκη
Ψήφισμα ΔΣ Δήμου Ζηρού για την αναστολή λειτουργίας του Ταχυδρομικού Καταστήματος Φιλιππιάδας

Η αρθρίτιδα είναι μια φλεγμονώδης, χρόνια, εκφυλιστική νόσος που στον ώμο εμφανίζεται σε μία ή περισσότερες αρθρώσεις του - συνήθως στην ακρωμιοκλειδική και στη γληνοβραχιόνια. Αναπτύσσεται με την πάροδο του χρόνου, καθώς ο χόνδρος της άρθρωσης φθείρεται. Τα οστά αρχίζουν να τρίβονται μεταξύ τους, προκαλώντας πόνο, οίδημα, απώλεια εύρους κίνησης και διάφορα άλλα συμπτώματα, που ενώ στα αρχικά στάδια δεν είναι αισθητά, όσο η πάθηση εξελίσσεται εμφανίζονται και με την πάροδο του χρόνου επιδεινώνονται.
Παρότι η πορεία της δεν μπορεί να ανατραπεί, υπάρχουν αρκετές θεραπείες που βοηθούν στη ύφεση του πόνου και γενικά την ανακούφιση από τα συμπτώματα που προκαλεί. Για τη συντηρητική διαχείρισή τους συστήνονται ξεκούραση, φάρμακα, ενέσιμες θεραπείες (κορτιζόνη, υαλουρονικό, PRP) και φυσικοθεραπεία. Όταν αυτές οι επιλογές δεν είναι πλέον αποτελεσματικές και η ποιότητα ζωής φθίνει, υπάρχει η επιλογή της ολικής αρθροπλαστικής και της ανάστροφης αρθροπλαστικής ώμου, οι οποίες μπορούν να προσφέρουν μακροχρόνια ανακούφιση.
Η τενοντίτιδα του στροφικού πετάλου (ομάδα των μυών και των τενόντων που περιβάλλουν την άρθρωση του ώμου) εμφανίζεται όταν οι τένοντες ερεθίζονται ή καταστρέφονται. Οι άνθρωποι συχνά πιστεύουν ότι το πρόβλημα προκλήθηκε από μια συγκεκριμένη δραστηριότητα, αλλά συνήθως σχετιζόμενες με την ηλικία αλλαγές είναι αυτές που προκαλούν τη βλάβη κατά τη διάρκεια των καθημερινών δραστηριοτήτων. Η ανάπαυση και αποφυγή επώδυνων κινήσεων, τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα, η φυσικοθεραπεία και οι ενέσεις κορτικοστεροειδών συνήθως ανακουφίζουν από τα συμπτώματα το 90% των ασθενών.
Διαφορετικά ενδείκνυται η αρθροσκοπική διερεύνηση και συρραφή των τενόντων που ενδεχομένως έχουν υποστεί αποκόλληση ή ρήξη. Σε αυτήν την περίπτωση ο πόνος είναι εντονότερος, γιατί ο μερικώς σχισμένος ή κατεστραμμένος τένοντας δεν μπορεί να συγκρατήσει σωστά το βραχιόνιο οστό στη θέση του, γεγονός που οδηγεί σε τριβή μεταξύ του βραχιονίου οστού και της άρθρωσης του ώμου ή της γληνοειδούς υποδοχής.
Υποκείμενες αλλαγές στους τένοντες μπορούν να προκαλέσουν και θυλακίτιδα του στροφικού πετάλου. Πρόκειται για μια φλεγμονώδη πάθηση που αφορά τον μικρό, γεμάτο με υγρό σάκο που ονομάζεται θύλακας. Αυτός βρίσκεται μεταξύ οστών (ακρωμίου) και τενόντων και εξυπηρετεί στην απορρόφηση των κραδασμών της άρθρωσης και στη μείωση της μεταξύ τους τριβής.
Η πάθηση επηρεάζει συχνά άτομα που εκτελούν επαναλαμβανόμενες κινήσεις πάνω από το κεφάλι, όπως οι κολυμβητές, ζωγράφοι, κομμωτές και ελαιοχρωματιστές.
Τα συμπτώματα της υπακρωμιακής θυλακίτιδας περιλαμβάνουν ξαφνικό πόνο στο μπροστινό και πλαϊνό μέρος του ώμου, πρήξιμο και δυσκαμψία, τα οποία αντιμετωπίζονται με αναλγητικά και αντιφλεγμονώδη φάρμακα, φυσικοθεραπεία, ενέσεις κορτιζόνης και χειρουργική επέμβαση (υπακρωμιακή αποσυμφόρηση), όταν οι συντηρητικές επιλογές δεν αποφέρουν τα επιθυμητά αποτελέσματα.
Η συμφυτική θυλακίτιδα, όπως ονομάζεται επιστημονικά, είναι μια επώδυνη πάθηση που εμφανίζεται όταν ο ισχυρός συνδετικός ιστός που καλύπτει την άρθρωση του ώμου γίνεται παχύς, δύσκαμπτος και φλεγμαίνει. Ο πόνος είναι αμβλύς ή βαθύς και ο ασθενής νιώθει σαν ο ώμος του να έχει «παγώσει» στη θέση του.
Η ακριβής αιτία του παγωμένου ώμου δεν είναι γνωστή, αλλά υπάρχουν ορισμένες παθήσεις που αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισής του, όπως ο μη ρυθμισμένος διαβήτης και η νόσος του θυρεοειδούς, όπως και η ακινητοποίηση του ώμου για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Ενώ ένας παγωμένος ώμος μπορεί να υποχωρήσει από μόνος του, μπορεί να χρειαστούν αρκετά χρόνια μέχρι να επανέλθει στο φυσιολογικό. Υπάρχουν αρκετές διαφορετικές θεραπείες που μπορούν να βοηθήσουν στη διαχείριση των συμπτωμάτων, όπως η φυσικοθεραπεία, τα κορτικοστεροειδή, οι ενέσεις στεροειδών και η αρθροσκόπηση για επισκόπηση και λύση των συμφύσεων.
«Ο αιφνίδιος πόνος στον ώμο χωρίς εμφανή τραυματισμό μπορεί να προκληθεί από απλή μυϊκή καταπόνηση έως σοβαρές υποκείμενες παθήσεις. Στην πλειονότητα των περιπτώσεων οφείλεται σε τοπικές βλάβες ή ακόμα και παρακείμενων μυοσκελετικών δομών και οι μη χειρουργικές θεραπείες είναι αποτελεσματικές. Όμως, οι ασθενείς είναι απαραίτητο να αναζητούν ιατρική συμβουλή το συντομότερο, προκειμένου να θεραπευτούν γρηγορότερα, καθώς και εάν ο πόνος επιμένει ή συνοδεύεται από άλλα ανησυχητικά συμπτώματα, διότι υπάρχουν παθήσεις, όπως πνευμονία και καρδιακά προβλήματα που αντανακλούν πόνο στον ώμο», καταλήγει ο δρ Πάντος.
