Ο Ελπιδοφόρος Ιντζέμπελης κατάγεται από την Λέσβο και γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε τις επιστήμες της Παιδαγωγικής και της Θεολογίας. Πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στο Μπέρμιχαμ και μετεκπαιδεύτηκε στο Μόναχο. Εργάστηκε ως δάσκαλος στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση για μια τριακονταετία. Είναι συγγραφέας πολλών βιβλίων και έχει δημοσιεύσει αρκετά διηγήματα, δοκίμια, ποιήματα, κριτικές βιβλίων και συνεντεύξεις με συγγραφείς σε διάφορα βιβλία, εφημερίδες και περιοδικά. Διηγήματά του έχουν μεταφραστεί στα Αλβανικά, στα Γερμανικά και στα Ισπανικά. Από το 2002 ζει στο Μενίδι Αιτωλοακαρνανίας.

Έχει γράψει και εκδώσει τα παρακάτω βιβλία:

(2019) Κωνσταντίνος Καραθεοδωρή, Μένανδρος

(2019) Οι σημειώσεις του φαροφύλακα, Στοχαστής

(2016) Η λιτανεία, Στοχαστής

(2015) Ο Ελευθέριος Βενιζέλος και το Κόμμα Φιλελευθέρων στην Ήπειρο, Historical Quest

(2015) Ο φάρος της Κόπραινας, Ίδρυμα Ακτία Νικόπολις

(2015) Το ημερολόγιο μιας μικρής απουσίας, Στοχαστής

(2014) Νταχάου, Μένανδρος

(2013) Η τελευταία εξίσωση του Κωνσταντίνου Καραθεοδωρή, Στοχαστής

(2013) Μια αναδρομή στην ιστορία του 1ου γυμνασίου Άρτας, Διαπολιτισμός

(2011) Κάποτε στην Άρτα, Στοχαστής

(2010) Άρτα 1881-1941, Παρασκήνιο

(2010) Μια απρόσμενη συνάντηση Αϊνστάιν-Καραθεοδωρή, ΑΛΔΕ Εκδόσεις

(2007) Σταθμός Ζωή, Στοχαστής

(2006) Ο μύθος και τα εικονογραφημένα βιβλία, Παρασκήνιο

(2004) Η διδασκαλία της γεωγραφίας, Παρασκήνιο

(2001) Δημήτριος πολιορκητής, Στοχαστής

(1999) Η παράσταση, Σμυρνιωτάκη

Το βιβλίο μου Οι σημειώσεις του φαροφύλακα, εκδόσεις Στοχαστής, αναφέρεται στους φαροφύλακες και στη μοναχική ζωή τους. Η δική μου αναφορά είναι στο τέλος της δεκαετίας του 1920 όταν το λιμάνι και ο φάρος ήταν στην ακμή του. Τότε έρχεται με μετάθεση ο ήρωας μου ο φαροφύλακας ,Ταξιάρχης Κουμπίνος.

Η μοναξιά τους και η προσπάθεια να ζήσουν δίπλα στη φύση μακριά από τον κόσμο. Κοντά στην θάλασσα απομονωμένοι και κλεισμένοι στον εαυτό τους δημιουργούν τον δικό τους κόσμο και τις αξίες τους. Σε αυτή την ατμόσφαιρα βρέθηκα με την φαντασία και την τεχνική της γραφής και έπλασα τους χαρακτήρες του έργου μου.

Υπάρχουν ακόμη λίγοι φάροι που είναι επιτηρούμενοι από φαροφύλακες. Οι φαροφύλακες έχουν επιλέξει μόνοι τους τη διαμονή τους σε αυτούς τους φάρους. Και μάλιστα τους αγαπούν. Ο δικός μας φάρος της Κόπραινας ήταν επιτηρούμενος μέχρι το 1954. Σήμερα, ο φάρος της Κόπραινας, είναι αυτόματος.

Εργάστηκα για τέσσερα χρόνια στο Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Αράχθου, στην Κόπραινα, από το 2006 μέχρι το 2010. Η ξενάγηση που έκανα , σε μαθητές και επισκέπτες, στις εγκαταστάσεις των μουσείων αλλά και στο μουσείο Φάρου της Κόπραινας μου έδωσαν τη δυνατότητα να μάθω την ιστορία του φάρου. Έπειτα γνώρισα και φαροφύλακες που είχαν υπηρετήσει στην Κόπραινα αλλά και σε άλλους φάρους. Όταν ένιωσα έτοιμος, έκανα τη σκέψη να γράψω για το φάρο και το λιμάνι, δηλαδή το νέο μου μυθιστορηματικό βιβλίο.

Το πρώτο εκδόθηκε το 2008 με τον τίτλο: Κόπραινα, ταξίδι στην μνήμη. Είχα συλλέξει μνήμες και μαζί με τις ασπρόμαυρες φωτογραφίες προσπάθησα να δώσω μια εικόνα του παλιού λιμανιού. Το δεύτερο, με τον τίτλο Ο Φάρος της Κόπραινας, είναι μια μελέτη για τους ελληνικούς φάρους και το φάρο της Κοπραινας, και εκδόθηκε το 2015. Και τα δυο βασίστηκαν στην έρευνα στις αφηγήσεις και στις φωτογραφίες. Το τωρινό Οι σημειώσεις του φαροφύλακα είναι μυθιστόρημα. Με τη φαντασία αναπλάθω τις αρχές του προηγούμενου αιώνα και ιδιαίτερα τις αρχές της δεκαετίας του 1930.

Μου αρέσει να ζω για λίγες στιγμές στις ζωές των άλλων. Αυτό με έκανε να γράψω ιστορικά βιβλία και μυθιστορήματα. Στα βιβλία που έγραψα οι ήρωές μου είναι ανώνυμοι αλλά και επώνυμοι. Τους δίνω ζωή και υπάρχουν ως χαρακτήρες γιατί έχουν κάτι να πουν και να δηλώσουν. Περνούν τη ζωή τους έχοντας το θάρρος να λένε τη γνώμη τους και να παλεύουν για ένα καλύτερο κόσμο.

Είναι στιγμές που η απογοήτευση του σήμερα σε κάνει να ξεφεύγεις. Εκείνες τις στιγμές αναζητάς κάτι καινούργιο. Θα το βρεις ταξιδεύοντας μέσα από τη μηχανή του χρόνου.

Η καλή βιβλιοθήκη, το αρχείο και η πρόσβαση σε πηγές που είναι ανέκδοτες. Με την κατάλληλη επεξεργασία μπορείς να κάνεις μια αρχή. Το μόνο που πρέπει να θυμάσαι είναι ότι δεν επιτρέπεται να κάνεις λάθη. Φτάνει να έχεις υπομονή.

Η ιστορία της που είναι άγνωστη. Δεν υπάρχουν πολλά βιβλία γραμμένα για να μάθεις για την πόλη. Μερικές περίοδοι είναι άγνωστοι. Υπάρχει πεδίο για να ανακαλύψεις νέα πράγματα και νέες ιστορίες που μπορεί να κρύβονται και να μην τα γνωρίζουν οι αναγνώστες.

Η βράβευσή μου από τον Μ/ Φ Σύλλογο Σκουφάς το 2015. Είναι μια αναγνώριση στο έργο μου. Ακόμη οι συμπολίτες μου που με συναντούν στο δρόμο και μιλούν για τα βιβλία μου που τα έχουν διαβάσει. Είναι σημαντικό να νιώθεις την αγάπη των κατοίκων της Άρτας και να έχεις μπει στην βιβλιοθήκη τους και μάλιστα σε περίοπτη θέση.

Η Άρτα έχει έντυπες εφημερίδες από το 1881 όταν απελευθερώθηκε από τους Τούρκους. Η παράδοση συνεχίζεται. Υπάρχουν ακόμη εραστές της εφημερίδας και αυτό με κάνει να συνεργάζομαι μαζί τους γιατί μου αρέσει να συνεισφέρω στον πολιτισμό της πόλης. Οι εκδότες κάνουν θυσίες για να έχουμε τις έντυπες εφημερίδες. Παλεύουν με τον αντίπαλο που λέγεται τεχνολογία. Και η μάχη είναι δύσκολη.

Ξεκίνησα πριν από είκοσι χρόνια όταν εξέδωσα το βιβλίο Η παράσταση. Νομίζω από τότε έχω κάνει αρκετά βήματα. Είμαι ευχαριστημένος όταν γνωρίζω ότι έχω το δικό μου αναγνωστικό κοινό και πως τα βιβλία μου μπορούν να τα αγοράσουν οι αναγνώστες από όλα τα βιβλιοπωλεία της χώρας.