Ήταν προμελετημένο έγκλημα!
Να το υπογραμμίσουμε από την αρχή! Ο θάνατος εκατοντάδων ανθρώπων κάτω από τις λάσπες του πλημμυρισμένου ποταμού και η καταστροφή δεν ήταν μοιραίο να συμβούν. Ήταν προμελετημένο έγκλημα.
Η επίκληση της «κλιματικής κρίσης» από την κυβέρνηση Σάντσεθ και το κράτος είναι η «καραμέλα» που προκλητικά αναμασούν για να πετάξουν από πάνω τους τις ευθύνες και να χειραγωγήσουν τη λαϊκή οργή. Δεν τους «βγαίνει», όμως, όπως φάνηκε από την «υποδοχή» του σοσιαλδημοκράτη πρωθυπουργού και του βασιλικού ζεύγους στον τόπο του εγκλήματος.
Η ισπανική κυβέρνηση ήξερε πως ήταν θέμα χρόνου να πλημμυρίσει ξανά το ποτάμι. Θύματα υπήρξαν και σε προηγούμενες πλημμύρες, προειδοποιώντας για τα χειρότερα που έρχονται. Κι όμως... Η αντιπλημμυρική προστασία περιορίστηκε σε μερεμέτια, με την κυβέρνηση να επικαλείται το μεγάλο δημοσιονομικό κόστος, ενώ ξοδεύει δισ. ευρώ για να στηρίξει τα μονοπώλια και τα στρατιωτικά τους σχέδια στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ.
Τι επιβεβαιώνεται; Ότι το αστικό κράτος και όλες οι κυβερνήσεις, σοσιαλδημοκρατικές, «νεοφιλελεύθερες», δεξιές, κεντρώες ή όπως αλλιώς, ούτε θέλουν, ούτε μπορούν να προστατέψουν τον λαό από φυσικές καταστροφές, που μόνο «άγνωστες» και «ξαφνικές» δεν είναι.
Είναι αποκαλυπτικό ότι η ευρωπαϊκή στρατηγική για τις πλημμύρες ρίχνει το βάρος στην αποζημίωση των πληγέντων με ψίχουλα, θεωρώντας την πρόληψη ασύμφορη και κοστοβόρα.
Οι προτεραιότητες του κράτους για τη θωράκιση της κερδοφορίας των ομίλων υπονομεύουν τις δυνατότητες που υπάρχουν σήμερα για ουσιαστική προστασία του λαού από φυσικές καταστροφές, με έμφαση στην πρόληψη.
Η ολοκληρωμένη παρέμβαση για τη διαχείριση του νερού και την αντιπλημμυρική προστασία είναι ασύμβατη με την πολιτική του κόστους - οφέλους, που έχει για κριτήριο τις ανάγκες των μονοπωλίων.
Είναι αδύνατη όταν η γη και το νερό είναι εμπόρευμα. Όταν στον χωροταξικό σχεδιασμό κυριαρχεί η καπιταλιστική αναρχία.
Γι' αυτό οι εικόνες που βλέπουμε όλο και πιο συχνά, με ολόκληρες πόλεις μέσα σε λάσπες και σωρούς πνιγμένων ανθρώπων, με γερασμένες και υποσυντήρητες υποδομές να καταρρέουν, με τις δασικές πυρκαγιές να φτάνουν μέχρι τα αστικά κέντρα και σεισμόπληκτες περιοχές να θυμίζουν βομβαρδισμένο τοπίο, δεν κάνουν διακρίσεις...
Κοινός παρονομαστής είναι το κράτος του κεφαλαίου, που είναι επιλεκτικά ανίκανο να προστατέψει τον λαό, ακριβώς επειδή είναι ικανότατο στο να προστατεύει τα δικά του συμφέροντα και τα κέρδη.
Βασίλης Ζιώβας
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Eισφορές μη μισθωτών: Αυξάνονται κατά 2,7% από τον Ιανουάριο
Σ. Ζαχαράκη: Στο πρώτο 15νθήμερο Ιανουαρίου οι αιτήσεις για 20.000 στεγαστικά δάνεια του προγράμματος «Σπίτι μου ΙΙ»
Ο. Γεροβασίλη: «Ευτυχία κερδών και υπερκερδών για τους λίγους, μιζέρια χαμηλών προσδοκιών για τους πολλούς»
1ος διαγωνισμός γευσιγνωσίας
Χριστούγεννα στο Μουσείο με ψηφίδες στο χαρτί!
Ολοκληρώθηκε ο 6ος Κύκλος της Ακαδημίας Πτηνοτροφίας από τον Οργανισμό «Νέα Γεωργία Νέα Γενιά»
