Τελευταία Νέα
Αναρτήθηκε στις:15-10-25 12:57

«Η ανώνυμη κόρη»: Σ. Αλαχιώτη, Εκδόσεις Κασταλία 2025


Τι ενδιαφέρον έχει μια ανώνυμη απλοϊκή κόρη, ασήμαντη, αποκομμένη στον μικρόκοσμό της; Ο ασήμαντος, όσο παρακατιανό κι αν τον πιάνουν είναι σημαντικός για την αφεντιά του -η ζωή αδικεί συχνά. Κι αν τη στοχεύσουμε σωστά, μπορεί να μας χαμογελάσει. Συμβαίνει κι αυτό, ίσως συμβεί και στην πανέμορφη έφηβη του βιβλίου, αν στοχεύσει στην προικισμένη της φρονιμάδα, στην έμφυτη καπατσοσύνη της, αν μείνει πεισματικά ανεπηρέαστη από κάθε ξελογιάστρα Σειρήνα της συγκυρίας της.

Το ενδιαφέρον, λοιπόν, έγκειται στο αν η εν λόγω κόρη αποδεχτεί ή όχι τη γεννησιμιά της ασημαντότητα. Αποκομμένη στον κοινωνικό ερημόκοσμό της, στερημένη όλα της ζήσης της, καταδικασμένη να φυτοζωεί, ίσως αναγκαστεί και να το παλέψει. Μα, μπορεί να πέσει και σε τραγικές περιπέτειες, σε άγουρες συναισθηματικές ταλαντώσεις, σε παραδοξότητες ή κι ανατροπές των πεποιθήσεων της, καθώς είναι απαίδευτη. Αλλά, μπορεί και να αδράξει ευκαιρίες να κανοναρχήσει το διάβα της, να ξεφύγει από τα δόκανα της κακομοιριασμένης, να ανταλλάξει δυστυχία με ευτυχία.

Τι σοβαρό έχει μια έωλη πληροφορία για δήθεν περιβαλλοντική καταστροφή του μικρού τόπου της, παραδεισένιου έστω; Θα αντιδράσει, και πώς;

Αν κι ασήμαντη, αλλά με γινάτι, ίσως αντιδράσει. Και δυναμική, ίσως παρακινήσει κι άλλους για συνοδοιπόρους της. Ίσως εμπλακεί και σε μια συνταρακτική σταυροφορία να προστατέψει την άγγιχτη περιοχή της. Αλλά, με τι απόκοτο; Να αλλοτριωθεί το μοτίβο της ζήσης της; Η εν λόγω καταστροφή, καρφί της κυνικής οικονομικής απληστίας στο μάτι της φύσης, που την προστάτευε με νύχια και με δόντια η αγράμματη κόρη, ίσως τη μεταμορφώσει από απλοϊκή -σαν αγρίμι- σε κυρίαρχη προστάτιδα του τόπου της, βάζοντάς τα και με τις ισχυρές εξουσίες. Αρκεί να βάλει, λέει, στόχο να γίνει επαναστάτρια, να εξελιχθεί σε επιδραστική, όπως πολύ το θέλει.

Κοινωνικά αποκομμένη, προσωπικά απομονωμένη, μην υποταχθεί τελικά στον μικρόκοσμό της; Πώς θα βγει από το καβούκι, να γίνει παραδειγματική;

Ώσπου να ωριμάσει, να συνειδητοποιηθεί, συνταράχτηκε και από δυο νεαρούς-άξεστος ο ένας ήθελε να τον σκότωνε, επιστήμονας ο άλλος ήθελε να τον κέρδιζε, κι ας ήταν πολύ πάνω από το μπόι της. Είχε βάλει και σε αυτό την πήχη ψηλά, είχε πάρει τέτοια ώθηση που πήγαινε να τσακιστεί, σαν αντιπάλευε στον αέρα το φανταστικό με το πραγματικό, τη θλίψη με την ανεμελιά, τον εγωισμό με τη σεμνότητα, τον αμοραλισμό με την τιμιότητα, τον ανταγωνισμό με την εξόντωση, τον θάνατο με τη ζωή.

Στις χαοτικές καταστάσεις που της λάχαιναν, όπως πορευόταν με την άγουρη ακόμα ζήση της, κράδαινε άτσαλα τις πεποιθήσεις της, διολίσθαινε σε αμαρτωλές σκέψεις. Κατάφερνε, ωστόσο, να κουλαντρίζει ό,τι την δυστυχούσε .Και να κέρδιζε τόσο το στοίχημα του τόπου της όσο και τον παράταιρο κι άπιαστο συναισθηματικό της στόχο, έπρεπε να μεταμορφωθεί, λέει, σε κοινωνικό υπόδειγμα, από κοινωνικό απόβλητο.

Γιατί γράφτηκε αυτό το βιβλίο;

Για το λόγο που γράφεται κάθε βιβλίο : Να σεβαστεί τον αναγνώστη, να δει τον εαυτό του μέσα από τη ζήση άλλων, να συγκρίνει, να κρίνει, να συμβάλει στην παρακίνηση της σκέψης του, να συλλογιστεί. Μια αλλότρια ιστορία, με την εκτύλιξη και την πλοκή της, μπορεί να ξυπνήσει κοιμισμένες σκέψεις σε κάποιον άλλο- οι ανθρώπινες ζωές έχουν πιο πολλά όμοια από διαφορές. Βρίσκοντας πάτημα στα μηνύματα που κρύβει το βιβλίο στις γραμμές του, τον κάνει να αναστοχαστεί, να ρυθμίσει την πυξίδα του. Ο καθένας αναζητά κάποια κοινωνικά σινιάλα, θυμοσοφικές ενατενήσεις, ψυχισμούς χαρακτήρων, να τα σμιλεύσει κατά το δοκούν στο δικό του καμίνι της ψευδαίσθησης και του ουτοπικού, όπου βράζει η κάθε εποχή -όπως η εποχή μας.

Το κάθε βιβλίο, άλλωστε γράφεται όχι μόνο για να τέρψει, μα για να προβληματίσει.

Διαβάστε το.

O Σταμάτης Ν. Aλαχιώτης είναι Kαθηγητής Γενετικής και Πρύτανης του Πανεπιστημίου Πατρών από το 1994 (επανεξελέγη το 1997). Γεννήθηκε στο Aσφενδιού της Kω στις 24 Mαΐου 1944. Σπούδασε, με υποτροφία του Iδρύματος Kρατικών Yποτροφιών, στο Aριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Aνακηρύχθηκε Διδάκτορας Γενετικής στο TμήμαBιολογίας του Πανεπιστημίου Πατρών το 1975 και Yφηγητής το 1979. Έκανε μεταδιδακτορικές σπουδές με υποτροφίες στο Darthmouth College (ως Research Associate, 1976-77) και Brandeis University (1979) των HΠA. Tο 1980 έγινε Eντεταλμένος Yφηγητής στο Tμήμα Bιολογίας του Πανεπιστημίου Πατρών, το 1982 εξελέγη Eπίκουρος Kαθηγητής, το 1984 Aναπληρωτής Kαθηγητής και το 1988 Kαθηγητής στο ίδιο Tμήμα. Aπό το 1989 μέχρι το 1994 που εξελέγη Πρύτανης του Πανεπιστημίου Πατρών υπήρξε Πρόεδρος του Tμήματος Bιολογίας. Eίναι μέλος σε διεθνείς και ελληνικές Eπιστημονικές Eταιρείες και κριτής σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά της ειδικότητάς του.

Κώστας Α. Τραχανάς



img

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ