Για παράδειγμα, ένα πέπλο μυστηρίου καλύπτει ακόμα το ελληνοτουρκικό επεισόδιο στην Κάσο. Η κυβέρνηση προσπαθεί να το υποβαθμίσει, αλλά οι πληροφορίες κάνουν λόγο για συμβιβασμούς που δημιουργούν «νέα κατάσταση» στο Αιγαίο.

Επίσης, δεν περνάει απαρατήρητη η αναθέρμανση των σχέσεων ΗΠΑ - Τουρκίας, όπως με το σχέδιο πώλησης των F-35, αλλά και οι επιχειρηματικές συμφωνίες που κλείνει η κυβέρνηση Ερντογάν με μεγάλα δυτικά μονοπώλια, όπως η αμερικανική «Exxon» και η βρετανική «Shell», που καθιστούν τη χώρα ενεργειακό κόμβο και αναβαθμίζουν τον ρόλο της στην «ανακατεύθυνση» του LNG από διάφορες αγορές προς την Ευρώπη.

Ειδικά οι ΗΠΑ αναφέρονται όλο και πιο συχνά στον ρόλο που μπορεί να διαδραματίσει η Τουρκία «σε μεγάλες κρίσεις, όπως στην Ουκρανία, στον Καύκασο, στη Μέση Ανατολή», επιβεβαιώνοντας ότι στο παρασκήνιο εντείνονται οι προσπάθειες να δεθεί πιο στέρεα με το δυτικό - ευρωατλαντικό στρατόπεδο.

Την ίδια ώρα, βέβαια, αξιοποιώντας τη δυναμική της στην περιοχή, η Τουρκία «γλυκοκοιτάει» και τους BRICS, καταγγέλλοντας την ΕΕ ότι απορρίπτει την προοπτική μιας στενότερης οικονομικής συνεργασίας.

Μέσα σ' αυτό το σκηνικό, τα «τύμπανα» σε Ελληνοτουρκικά και Κυπριακό χτυπούν όλο και πιο δυνατά, δείχνοντας προς επώδυνους συμβιβασμούς.

Η συζήτηση, μάλιστα αυτή εμπλέκεται και με τις διεργασίες στο αστικό πολιτικό σύστημα, για να έχουν οι όποιες αποφάσεις τη μεγαλύτερη δυνατή συναίνεση από τα κόμματα του ευρωατλαντισμού.

Ας είμαστε σε ...επιφυλακή!