Γράφει ο Ανδρέας Καραντζής*
Η απόφαση του ΝΑΤΟ να εγκαταστήσει πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς στην Ουκρανία σηματοδότησε μια στρατηγική καμπή που η Ρωσία δεν μπορούσε να αγνοήσει. Οι Ηνωμένες Πολιτείες υιοθέτησαν αυτή τη θέση που υπερασπίστηκαν το Ηνωμένο Βασίλειο, η Σουηδία και η Γαλλία, εξουσιοδοτώντας τα ουκρανικά στρατεύματα να χρησιμοποιήσουν τα όπλα που παρείχαν για να επιτεθούν στο ρωσικό έδαφος.
Ο Άντονι Μπλίνκεν χαλάρωσε τους περιορισμούς που επιβλήθηκαν στον ουκρανικό στρατό, ο οποίος μέχρι τώρα είχε άδεια να χρησιμοποιεί τα παρεχόμενα όπλα, μόνο για να επιτεθεί σε στρατιωτικούς στόχους που βρίσκονται σε θέατρα επιχειρήσεων.
Επιπλέον, οι Ηνωμένες Πολιτείες πίεσαν τη Γερμανία να κάνει το ίδιο και ο Όλαφ Σολτς ενέδωσε για άλλη μια φορά στον εκβιασμό, όπως έκανε από την αρχή του πολέμου.
Η αντίδραση της Ρωσίας σε αυτές τις ανακοινώσεις ήταν σιωπηλή. Χρειάστηκε μια εβδομάδα για να βγει ο Βλαντιμίρ Πούτιν και να απαντήσει. «Αν κάποιος θεωρεί δυνατό να προμηθεύσει τέτοια όπλα στη ζώνη μάχης για να επιτεθεί στο έδαφός μας […] γιατί δεν θα έχουμε το δικαίωμα να προμηθεύουμε τα όπλα μας του ίδιου τύπου σε περιοχές του κόσμου όπου βρίσκονται οι ευαίσθητες εγκαταστάσεις των χωρών που δρουν με αυτόν τον τρόπο εναντίον της Ρωσίας; Θα το σκεφτούμε…», δήλωσε στο Διεθνές Οικονομικό Φόρουμ που πραγματοποιήθηκε στην Αγία Πετρούπολη, στις αρχές Ιουνίου.
«Η παροχή όπλων σε μια ζώνη σύγκρουσης είναι πάντα κάτι κακό. Ειδικά όταν οι προμηθευτές όχι μόνο προμηθεύουν όπλα, αλλά τα ελέγχουν. Είναι ένα πολύ σοβαρό και πολύ επικίνδυνο μέτρο», πρόσθεσε ο Βλαντιμίρ Πούτιν, υπονοώντας ότι δυτικοί στρατιωτικοί εκπαιδευτές ήταν ήδη παρόντες στην Ουκρανία.
Επιπλέον, ο Βλαντιμίρ Πούτιν προειδοποίησε τη Γερμανία. «Οι αποστολές γερμανικών αρμάτων μάχης στην Ουκρανία εξέπληξαν πολλούς ανθρώπους στη Ρωσία […] Τώρα, εάν [οι Ουκρανοί] χρησιμοποιήσουν [γερμανικούς] πυραύλους για να επιτεθούν σε εγκαταστάσεις στο ρωσικό έδαφος, θα καταστρέψουν εντελώς τις ρωσο-γερμανικές σχέσεις», προειδοποίησε.
Τέλος, αναφέρθηκε και πάλι σε πιθανή χρήση πυρηνικών όπλων. «Για κάποιο λόγο, η Δύση πιστεύει ότι η Ρωσία δεν θα τα χρησιμοποιήσει ποτέ», είπε ο Βλαντιμίρ Πούτιν. Στη συνέχεια αναφέρθηκε στο ρωσικό πυρηνικό δόγμα: «Εάν οι ενέργειες κάποιου απειλούν την κυριαρχία και την εδαφική μας ακεραιότητα, θεωρούμε ότι είναι δυνατό να χρησιμοποιήσουμε όλα τα μέσα που έχουμε στη διάθεσή μας».
Προφανώς το Κρεμλίνο είχε προεξοφλήσει ότι το ΝΑΤΟ θα εγκαταστήσει πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς στην Ουκρανία για να επιτεθεί σε ρωσικό έδαφος. Επομένως και η Ρωσία έπρεπε να κάνει το ίδιο. Αυτός είναι ένας από τους λόγους που ο Βλαντιμίρ Πούτιν ταξίδεψε στη Βόρεια Κορέα: για να εγκαταστήσει παρόμοιους πυραύλους ικανούς να φτάσουν στο έδαφος των ΗΠΑ.
Το Κρεμλίνο έχει καταγγείλει την παροχή συστημάτων υψηλής ακρίβειας μεγάλης εμβέλειας, δηλαδή αεροσκαφών F-16 και άλλων όπλων από την Ουάσιγκτον και τα μέλη του ΝΑΤΟ, για επίθεση σε ρωσικό έδαφος.
Η κρίση της Κούβας του 1962, δεν αφορούσε μόνο την υποστήριξη του καθεστώτος του Φιντέλ Κάστρο από τη Μόσχα. Στην ουσία η ΕΣΣΔ απλά άδραξε την ευκαιρία να αντικρούσει τις ΗΠΑ με αντίποινα, για την τοποθέτηση πυραύλων Jupiter, με πυρηνικές κεφαλές, στα τουρκοσοβιετικά σύνορα νωρίτερα το 1961. Με την τοποθέτηση των σοβιετικών πυραύλων στην Κούβα, οι δύο χώρες θα έφταναν σε ισοδυναμία. Σύμφωνα με τα ιστορικά αρχεία οι Jupiter έγιναν λειτουργικοί τον Απρίλη του 1962 γεγονός που πιθανών οδήγησε τον Χρουστσόφ να προωθήσει ανάλογη πρόταση για τοποθέτηση όπλων στην Κούβα.
Πριν από λίγες ημέρες, η Μόσχα έστειλε ένα παρόμοιο μήνυμα με την αποστολή ρωσικής ναυτικής δύναμης στην Αβάνα. Δύο ρωσικά πλοία που μεταφέρουν υπερηχητικούς πυραύλους Zircon, η φρεγάτα Admiral Gorshkov και το πυρηνικό υποβρύχιο Kazan, βρέθηκαν μόλις λίγα χιλιόμετρα μακριά από τις ακτές της Φλόριντα.
Η απάντηση των ΗΠΑ ήταν να αναπτύξουν ένα ηλεκτρονικό αεροσκάφος αναγνώρισης RC-135W Rivet Joint για την παρακολούθηση των κινήσεων του ρωσικού ναυτικού. Επιπλέον, έστειλαν το υποβρύχιο πυρηνικής επίθεσης Helena, που έφερε αντιπλοϊκούς πυραύλους Harpoon, στο Γκουαντάναμο.
Η Ρωσία έχει μεταφέρει πυραυλικά συστήματα Iskander καθώς και τακτικά πυρηνικά όπλα στη Λευκορωσία, αλλά θα μπορούσε να κάνει το ίδιο και σε άλλες χώρες. Θα μπορούσε να βασιστεί στη Βενεζουέλα, μια χώρα με την οποία έχει υπογράψει μια σημαντική συμφωνία στρατιωτικής συνεργασίας, όπως αποδεικνύεται από την αποστολή δύο στρατηγικών Tu-160 Blackjack. Η χερσόνησος Παραγουάνα της Βενεζουέλας, θα μπορούσε να φιλοξενήσει πυραύλους με αρκετό βεληνεκές ώστε να απειλήσουν τις ακτές των Ηνωμένων Πολιτειών.
Παράλληλα, η κατάσταση γίνεται πιο περίπλοκη σε παγκόσμια κλίμακα, ιδιαιτέρως στον στρατιωτικό τομέα.
Πώς θα αντιδράσει τώρα το ρωσικό ναυτικό σε ασκήσεις με πυρηνικά όπλα στη Νότια Κορέα και στα κοντινά ύδατα; Τι θα συμβεί εάν προσχωρήσει και η Ιαπωνία, σύμφωνα με τις περσινές τριμερείς συμφωνίες της Ουάσιγκτον; Ή το ΝΑΤΟ, την «παγκοσμιοποίηση» του οποίου μόλις ανακοίνωσε ο Γενικός Γραμματέας Γενς Στόλτενμπεργκ; Παρεμπιπτόντως, τα πολεμικά πλοία των στόλων του ΝΑΤΟ έχουν από καιρό εμφανισθεί στην Ανατολή. Και αν, για παράδειγμα, ο Ρωσικός Στόλος του Ειρηνικού ξεκινήσει ασκήσεις κοντά στα ιαπωνικά χωρικά ύδατα, θα έχει ακόμα το Τόκιο την ευκαιρία να συνεχίσει να προκαλεί τη Μόσχα; Ή θα πρέπει να αλλάξει σχέδια; Επιπλέον, αυτή η λογική λειτουργεί και προς την αντίθετη κατεύθυνση. Αν το ΝΑΤΟ στείλει στρατεύματα στην Ουκρανία και έρθει σε επαφή μάχης με ρωσικούς σχηματισμούς, τι θα συμβεί σε αυτή την περίπτωση στην Άπω Ανατολή;